Nadat alles anders werd,
nadat je niet meer de oude kon worden,
brak er een tijd van verdriet door.
Je was jezelf kwijt...
Je riep uit : "Waarom, waarvoor ?"...
Nadat alles anders werd
voelde je u verlaten.
De nachten waren eindeloos.
Je vocht met jezelf,
je vroeg u af : "Wie ben ik nog?
Wat stelt mijn leven nog voor?
Wat voor zin heeft het nog allemaal?"
Nadat alles anders werd kreeg je geen antwoord
op je vragen.
Tot iemand u de vraag stelde : "Wie wil je nu zijn?
Hoe wil je nu verder leven?"
De vraag werd een uitdaging, een uitnodiging tot
een nieuw begin.
Nadat alles anders werd, werd je een nieuw mens
opnieuw tot leven geroepen, opnieuw aanwezig.
Een nieuw mens met volle moed tot het laatste moment.
Ronny, wij zullen je geroep achteraan niet meer kunnen horen,
maar weet dat je verder bij ons bent in onze gedachten.

    >